herbatkaubachny

Kochamy z Polą „Kapitana Majtasa”, „Dogmana” (o którym dopiero napiszemy) i „Klub Komiksowy Superkota”. 

Ten sam autor, więc to samo poczucie humoru, ale inny ogólny zamysł. 

Tym razem Twórca Kapitana Majtasa zachęca nas do tworzenia własnych komiksów, niezależnie czy potrafimy dobrze rysować, czy jak kura pazurem. Ogranicza nas tylko wyobraźnia. Najważniejsze, aby czuć radość z samego tworzenia. 

Tytułowy Superkot, wraz z kijanką Adą i rybą tatą zakładają klub rysowania komiksów dla małych żabek. Początkowo pomysł bardzo im się podoba, ale z czasem żabki uświadamiają sobie, że rysowanie nie każdej wychodzi idealnie i niektóre chcą się poddać. I tu z pomocą przychodzą założyciele – nie każdy musi umieć rysować. Komiksy mogą być również w formie poezji ze zdjęciami (haiku) czy fotografii kukiełek. Małe żabki zabierają się do pracy i tworzą swoje własne dzieła, które następnie możemy przeczytać.

Serię tworzą 3 tomy, które należy czytać w odpowiedniej kolejności, ponieważ poznajemy dalsze losy bohaterów z żabkowych komiksów. 

Tom 1 – Superkot klub komiksowy.

Tom 2 – Superkot klub komiksowy. Perspektywy.

Tom 3 – Superkot klub komiksowy. Na przekór.

Superkot uczy dzieci (i dorosłych) prostych sztuczek przydatnych w rysowaniu, które pomogą nam stworzyć swój komiks lub dalsze losy poznanych już bohaterów. 

Może wśród czytelników Superkota znajdzie się kolejny znany twórca książek dla dzieci? Kto wie 🙂

Wiosenna aura sprzyja kreatywności, więc postanowiłyśmy z Polą, że zabierzemy się z kopyta z blogiem (tj Ona da mi czas i możliwości, a ja zrobię porządek w książkach i grach) i podzielimy się naszymi zasobami tu na blogu. 

Czytamy sporo, w tym nie ma wieczoru, aby Pola nie miała czytanej książki do spania. Mamy ich dużo. Baaaardzo dużo. 

Zasada jednak jest jedna – ma być ciekawie, zabawnie i ładnie. 

Nudne książki, książki w których mało się dzieje, albo mają chaotyczną brzydką szatę graficzną u nas nie przejdą. 

Spędzam sporo czasu w Internecie szukając książek, które sprostają naszym wymaganiom. Staram się znaleść zdjęcia wnętrz, przeczytać kawałek, co czasami graniczy z cudem. Do każdej recenzji książki, będę zamieszczać zdjęcia (robione na szybko telefonem, ale dzięki temu, wpisy będą mogły powstawać częściej). 

Przechodząc do konkretów, dzisiaj przedstawię Wam serię książek o Bandzie wełniaków. Jest to jedna z moich ulubionych publikacji na polciowej półce. 

Seria składa się z 5 kolorowych tomów.

Tom 1 – Banda wełniaków. (niebieski)

Tom 2 – Banda wełniaków. Byczy i wściekły. (czerwony)

Tom 3 – Banda wełniaków. Szczwany lis. (fioletowy)

Tom 4 – Banda wełniaków. Co prosię? (różowy)

Tom 5 – Banda wełniaków. Kociokwik. (zielony)

Historia opowiada losy przyjaciół – baranka Beernarda, kózki Wilusia i Szamy Lamy Ding Dong – którzy żyją razem z innymi zwierzętami w małym gospodarstwie. Z racji bycia puchatymi słodziakami, stają się wiejskimi popychadłami. Postanawiają zakasać rękawy, założyć gang i pokazać kto tu rządzi.

Cenię książki za poczucie humoru, który przypadnie do gustu dzieciom jak i dorosłym. Do tego zabawne rysunki i jednolita kolorystyka w całym tomie.

Trochę mi żal, że historia kończy się na 5 tomie, bo z chęcią przeczytałabym kolejne. 

Wiem, że jest problem z dorwaniem pierwszego tomu, bo sama parę miesięcy temu przejrzałam cały Internet i znalazłam całe…dwie sztuki, ale dla chcącego nic trudnego, dlatego myślę, że warto poszukać, aby poznać początki historii. 

Jak dla mnie bomba! 🙂